عجب رسمیه ، رسم زمونه
خونه‌ مون عیدا ، پر از مهمونه
می‌ رن مهمونا ، از اونا فقط
آشغال میوه ، به جا می‌مونه !
کجاست اون کیوی ؟ چی شد نارنگی
؟ کجا رفت اون موز ؟ خدا می‌ دونه !
جعبه خالی شیرینی
هنوز گوشه‌ی طاقچه ، پیش گلدونه
عطرش پیچیده تا آشپزخونه
شیرینیش کجاست ؟خدا می‌ دونه
می‌ رن مهمونا ، از اونا فقط
جعبه‌ی خالی ، به جا می‌ مونه‌ !
از بس خونه رو ، به هم می‌ ریزن
آدم مثل خر ، تو گل می‌ مونه
یکی نیست بگه ، خدا وکیلی
جای پوست پسته ، توی قندونه ؟!
قند نصفه‌ی ، عمو جون هنوز
خیس و لهیده ، ته فنجونه

من گریه می کنم انقدر که چشام قرمز میشن.باد می کنن و پشت سرهم و چند تا چند تا اشک میریزه.دلیل گریه کردنم یا 3 تا خرگوشای قبلیمن یا چیزای بی خود.بعضی موقع ها هم برای مزه دار کردن بازی!هههههههههههه